Το παλιομοδίτικο τροχόσπιτο έχει αράξει κάτω από μια παχιά σκιά και δεν δείχνει πρόθεση να μετακινηθεί για κανέναν λόγο. Οι ιδιοκτήτες του, μια οικογένεια από την Πάτρα, φαίνεται να έχoυν βρει τον δικό τους Παράδεισο επί γης. Βατραχοπέδιλα, κουβαδάκια και πλαστικές τσουγκράνες είναι απλωμένα στην αμμουδιά, καλάμια ψαρέματος και αιώρες τριγύρω – να δεις που θα ξεκαλοκαιριάσουν εδώ. «Αυτό θα κάνουμε», μου λένε ενθουσιασμένοι και μιλούν για την ησυχία των ορεινών περιοχών, για το κολύμπι στα νερά της λίμνης, για την ελευθερία που νιώθουν. «Κι από κουνούπια πώς πάμε;» τους ρωτώ και με κοιτούν με απαξιωτικό ύφος, σαν να ασχολούμαι με μικρότητες.
Δεν συμμερίζομαι τη λαχτάρα τους να βουτήξουν στα πράσινα γλυκά νερά, αλλά όλο το υπόλοιπο «πακέτο» είναι πράγματι δελεαστικό. Πιο μακριά, κάποιοι κάνουν sup, άλλοι ποδήλατο και άλλοι ιππασία. Όλοι σε άψογους αντικατοπτρισμούς στα νερά της λίμνης Δόξα. Ο πρόεδρος της Αρχαίας Φενεού, Απόστολος Παπουτσής, μου είχε πει κάποτε ότι η πιο μαγική εικόνα της λίμνης είναι τον χειμώνα, τότε που τα πάντα είναι χιονισμένα και οι επισκέπτες πολλοί, χάρη στα γειτονικά Τρίκαλα Κορινθίας και στο Χιονοδρομικό Κέντρο της Ζήρειας. Από ό,τι φαίνεται ωστόσο, άνοιξη και καλοκαίρι η Δόξα είναι εξίσου δημοφιλής και ενδιαφέρουσα. Μια και απέχει όμως μόλις 170 χλμ. από την Αθήνα, δύο έως δυόμισι ώρες δηλαδή, μπορείτε να έρθετε όλες τις εποχές του χρόνου και μάλιστα ακόμη και για μονοήμερη εκδρομή. Φανταστείτε το σκηνικό: ακύμαντα νερά, πυκνά έλατα και ψηλά βουνά τριγύρω – οι πλαγιές του Ολίγυρτου, του Χελμού και της Ζήρειας. Πουλιά τιτιβίζουν, βατράχια τσαλαβουτούν στην ακρολιμνιά, ψάρια αναταράσσουν πότε πότε τα νερά.
Η Δόξα είναι τεχνητή – σχηματίστηκε πριν από 26 χρόνια με την κατασκευή φράγματος. Είναι δε τόσο μικρή που, αν θέλετε να κάνετε τον γύρο της, δεν θα διανύσετε πάνω από 5 χλμ. Στο μέσον της, σε μια γλώσσα στεριάς, βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου και πλάι του τα ερείπια του Παλαιομονάστηρου. Το διάσημο μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου του Φονιά, του 14ου αιώνα, βρίσκεται λίγο ψηλότερα και έχετε τρεις λόγους για να το επισκεφτείτε: τη θέα στη λίμνη, το γλυκό κουταλιού τριαντάφυλλο που φτιάχνουν οι μοναχοί και το εντυπωσιακό τέμπλο του 1762 εντός του ναού. Το τρίτο προσκύνημα της περιοχής είναι η Παναγία του Βράχου στον Ταρσό, ένας σπηλαιώδης ναός μέσα στα εντυπωσιακά βράχια, το πέτρωμα των οποίων θυμίζει Μετέωρα, γι’ αυτό και έχουν διανοιχθεί αναρριχητικές διαδρομές.
Σε κάθε περίπτωση, υπολογίστε καλά τον χρόνο σας και οργανώστε τις δραστηριότητες και τις επισκέψεις σας. Μπορείτε, για παράδειγμα, να δείτε τον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Φενεού – αν και δεν σώζονται πολλά οικοδομήματα.
Μπορείτε να κάνετε βόλτα στο χωριό Γκούρα, που είναι το ωραιότερο της περιοχής, και να απολαύσετε καφέ ή τσιπουράκι στα καφενεία της ωραίας πλατείας με φόντο τα αρχοντικά σπίτια και τον ναό των Ταξιαρχών. Για περισσότερη δράση μπορείτε από την Γκούρα να ακολουθήσετε τον χωματόδρομο προς τη Ζήρεια και το οροπέδιο Σκαφιδιάς με τα άγρια άλογα. Ήμερα άλογα για βόλτες στη λίμνη και στο δάσος, πάντως, θα βρείτε επικοινωνώντας με την οικογένεια Πάτσιου (τηλ. 6988-619915). Εναλλακτικά, μπορείτε να περάσετε όλη σας τη μέρα κάνοντας κανό και θαλάσσιο ποδήλατο στη λίμνη, ποδήλατο βουνού ή ηλεκτρικό ποδήλατο στα δάση γύρω της, πεζοπορία ή ακόμη και εκδρομές με 4Χ4, με πικνίκ στη φύση. Όλα αυτά τα ωραία τα διοργανώνει ο ξενώνας Εύχαρις Φιλόξενον (τηλ. 6944-768115, efharisfiloxenon.gr) στο χωριό Φενεός. Εμείς οδηγήσαμε την 20 χιλιομέτρων χωμάτινη διαδρομή που οδηγεί στο Πλανητέρο Αχαΐας, αλλάζοντας εντελώς το σκηνικό: από το ελατοδάσος και τη γαλήνη της λίμνης βρεθήκαμε στο πυκνό πλατανοδάσος και στις πηγές του Αροάνιου ποταμού.
Όσπρια και πουλιά
Ακόμη και καμία δραστηριότητα να μην κάνετε, μπορείτε απλώς να συνεχίσετε το απολαυστικό roadtrip ανηφορίζοντας στη Ζήρεια. Στα χωριά που θα περάσετε αξίζει να ψωνίσετε τα φημισμένα όσπρια (φασόλια ΠΟΠ «βανίλιες» Φενεού, ΠΟΠ φάβα, φακές κ.ά.) τα οποία καλλιεργούνται στην κοιλάδα του Φενεού, στα 700-800 μ. υψόμετρο. Αν θέλετε και να γευματίσετε, η ταβέρνα Τρίκρηνα (τηλ. 27470-41033) στο χωριό Μεσινό θα σας ευχαριστήσει και με το παραπάνω. Σε αυτή την κοιλάδα θα έχετε θέα ανηφορίζοντας στο βουνό, μέχρι να περάσετε τον ορεινό αυχένα και να αντικρίσετε από ψηλά τη λίμνη Στυμφαλία. Το «αντικρίσετε» βέβαια είναι σχετικό, καθώς η μεγάλη φυσική λίμνη κατακλύζεται σε εξαιρετικά μεγάλο βαθμό από καλαμιώνες, ιδανική κρυψώνα για τα δεκάδες είδη πουλιών που ζουν ή σταθμεύουν στην περιοχή. Εκεί μάλιστα κρύβονταν, σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, και οι Στυμφαλίδες όρνιθες, τα τρομακτικά πτηνά που τρέφονταν ακόμη και με ανθρώπους και τα οποία κατάφερε να εκδιώξει ο Ηρακλής στον έκτο άθλο του.
Στη νότια πλευρά της Στυμφαλίας, με αφετηρία το χωριό Λαύκα, απολαμβάνεις γαλήνη. Βλέπεις αρκετά υδάτινα τμήματα, συναντάς κιόσκι για ξεκούραση, ακούς τα πουλιά, άλλοτε τα βλέπεις κιόλας. Στη βόρεια πλευρά της, αντίθετα, κυριαρχούν οι καλλιέργειες. Βλέπεις αγρότες να δουλεύουν τη γη, βοσκούς με τα κοπάδια τους και ταπεινά χωριά. Σε αυτή την πλευρά βρίσκονται και κάποια αξιοθέατα, αν θέλετε να εμπλουτίσετε την εκδρομή με γνώση. Θα δείτε, για παράδειγμα, τα ερείπια της Μονής Ζαρακά, του αβαείου του 13ου αιώνα στο οποίο έζησε για λίγο το τάγμα των Κιστερκιανών μοναχών, αλλά και τα ερείπια της Αρχαίας Στυμφάλου, τα περισσότερα από τα οποία ανήκουν στην Ελληνιστική Περίοδο. Το ωραιότερο αξιοθέατο όμως, που συνδέει και όλες αυτές τις εποχές, είναι το Μουσείο Περιβάλλοντος Στυμφαλίας του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς (τηλ. 27470-22296, ανοιχτά καθημερινά εκτός Τρίτης, 10.00-18.00). Εκεί θα μάθετε ότι η περιοχή κατοικείται πριν από τη Μέση Παλαιολιθική Περίοδο, θα δείτε αντικείμενα που μαρτυρούν τη διαχρονική απασχόληση των ανθρώπων στις όχθες της λίμνης και θα ενημερωθείτε για τη σπουδαιότητα της περιοχής ως βιότοπου ενταγμένου στο δίκτυο Natura 2000 – είναι ο νοτιότερος ορεινός υγροβιότοπος των Βαλκανίων. Θα χαζέψετε τη λίμνη από τη μεγάλη τζαμαρία, θα παρατηρήσετε τα πουλιά με τον ειδικό εξοπλισμό, ενώ, αν έχετε μαζί σας παιδιά, θα ενθουσιαστούν με το ανοιχτό ενυδρείο-αναπαράσταση της λίμνης σε τομή, όπου μπορούν να ανέβουν στη βάρκα και να βρεθούν ανάμεσα σε αληθινά ψάρια και φυτά. Κι ύστερα μπορείτε να κατηφορίσετε προς Κιάτο για την επιστροφή σας. Και αν η ώρα και ο καιρός το επιτρέπουν, η βουτιά στις παραλίες του Κορινθιακού Κόλπου είναι πάντα μια καλή ιδέα.
ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ