Πόσο αξίζει μια ανθρώπινη ζωή?
Μήπως είναι αντιστρόφως ανάλογη από τα χρήματα που την συνοδεύουν, ή μήπως
ούτε καν αυτό;
Συγκλονισμένη, αποκαρδιωμένη, ντροπιασμένη και απογοητευμένη είναι κάποια
από τα επίθετα που με χαρακτηρίζουν αυτή την στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές.
Έχω πολλούς λόγους να σκεφτώ για τους παραπάνω χαρακτηρισμούς, αλλά
δυστυχώς αναφέρομαι σε έναν πολύ πρόσφατο που συνέβη μόλις χθές.
Ένας συνάνθρωπός μας 36 χρονών , προσπάθησε να επιβιβαστεί σε πλοίο στον
Πειραιά με κατεύθυνση το Ηράκλειο της Κρήτης , λίγο πρίν τον απόπλους.
Είχε αργήσει να επιβιβαστεί ναι, έχει όμως καμιά σημασία, την στιγμή που πρόλαβε
να ανέβει ;
Είχε εισιτήριο όπως αποδείχτηκε αλλά ακόμα και υποθέσουμε ότι δεν είχε
χρήματα, εισιτήριο, η άλλα έγγραφα επάνω του, θα έπρεπε να παίξει κάποιο ρόλο;
Δεν με ενδιαφέρουν όλα αυτά, όπως δεν θα έπρεπε να ενδιαφέρουν ούτε τους
υπαλλήλους της ναυτιλιακής εταιρείας.
Άρα ήταν θέμα ανθρωπιάς, την οποία, προς μεγάλη μου λύπη στερούνται όπως
φαίνεται πολλοί συνάνθρωποι μας.
Αν δεν υπήρχε λοιπόν βίντεο, με τον διαπληκτισμό του υπαλλήλου και τον εν’ λόγο
επιβάτη, με κατάληξη να ανεβαίνει η μπουκαπόρτα και να κρέμεται ο άνθρωπος μισός
επάνω στο πλοίο και μισός μέσα στη θάλασσα και τελικά να καταλήγει να πέφτει μέσα και
να χάνει τη ζωή του… δεν θα γνωρίζαμε τίποτα για το γεγονός!
Αν δεν υπήρχαν μάρτυρες.. ίσως σήμερα να μιλούσαμε απλά για ένα πτώμα
αγνώστου άνδρα που ξεβράστηκε στο λιμάνι του Πειραιά!
Αν δεν υπήρχαν μάρτυρες.. δεν θα υπήρχε είδηση.
Δεν μπορώ να μην αναρωτιέμαι λοιπόν, τι θα γίνονταν αν δεν υπήρχε το βίντεο και
οι μάρτυρες και άραγε πόσες τέτοιες υποθέσεις δεν είδαν ποτέ το φώς της δημοσιότητας
γιατί δεν υπήρχαν μάρτυρες ή βίντεο με το εκάστοτε περιστατικό.
Ακόμα όμως και αν αποδοθούν ευθύνες.. η ζωή του ανθρώπου αυτού, δεν γυρίζει
πίσω! Το Blue Horizon (μπλέ Ορίζοντας) όπως είναι το όνομα του πλοίου, έχει βαφτεί
κόκκινος!
Οι άνθρωποι του άνδρα αυτού και άλλων πόσων που χάθηκαν από έλλειψη
ανθρωπιάς, δεν θα ξαναδούν το αγαπημένο τους πρόσωπο και εκείνοι που ίσως τον
περίμεναν στο Ηράκλειο της Κρήτης , που με τόσο πείσμα προσπαθούσε να φτάσει, δεν θα
τον δουν ποτέ ξανά!
Θα κλείσω με ένα ρήτό του Αμερικάνου φιλόσοφου και Ακαδημαϊκού Amos
Bronson Alcott που λέει: «Πρώτα ανακάλυψε τον άνθρωπο μέσα σου, αν θες
να διδάξεις ανθρωπιά στους άλλους.»
Η αλλαγή, οποιαδήποτε αλλαγή, πρέπει να ξεκινήσει από τον καθένα από
εμάς ξεχωριστά και τότε ίσως, ίσως.. πάψουν να υπάρχουν τέτοιες ειδήσεις στη ζωή
μας!
Φωτεινή Παπάζογλου
