Στην εποχή των social media, η παρουσία των σχέσεων παρουσιάζεται ως ένας παράδεισος ευτυχίας, αρμονίας και συνολικά ως η “τέλεια” συνύπαρξη. Ωστόσο, κάτω από αυτό τον προσωπικό μανδύα των social media, συνήθως κρύβονται πτυχές βίας και κακοποίησης, που επηρεάζουν τους χρήστες, οι οποίοι αναζητούν την ίδια “τέλεια” πραγματικότητα στις δικές τους σχέσεις.
Η αλήθεια είναι πως οι πλατφόρμες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, μέσα από τις αναρτήσεις, τις φωτογραφίες και τα “stories”, δημιουργούν μια ιδεατή πραγματικότητα όπου οι σχέσεις φαίνονται ως ιδανικές και αψεγάδιαστες. Αυτή η παρουσίαση της “τέλειας” σχέσης, όμως, συνήθως δεν αποτελεί ρεαλιστική απεικόνιση της πραγματικότητας, αλλά αποκρύπτει τις πραγματικές δυσκολίες και τα σκοτεινά κομμάτια των σχέσεων.
Οι άνθρωποι που εκθέτουν τη ζωή τους σε αυτές τις πλατφόρμες είναι πιθανό να επηρεάζονται από τη σύγκριση της δικής τους πραγματικότητας με την υπέροχη αλλά κίβδηλη εικόνα που παρουσιάζεται στην οθόνη τους. Αυτό μπορεί να προκαλέσει αρνητικά συναισθήματα, όπως ανασφάλεια, αυτοκριτική και αισθήματα ανεπάρκειας, γιατί δεν μπορούν να φτάσουν στα επίπεδα της “ονειρικής” σχέσης που βλέπουν.
Πέρα από την παραποίηση της πραγματικότητας, ορισμένες φορές τα social media αποκαλύπτουν και τις σκοτεινές πτυχές των σχέσεων. Κακοποίηση, εξάρτηση και έλλειψη σεβασμού, είναι μερικά μόλις από τα προβλήματα που συχνά παραμένουν κρυμμένα πίσω από τα φίλτρα και τις επιλογές των φωτογραφιών που αναρτώνται.
Η έκθεση των ατόμων σε αυτές τις παραμυθένιες αλλά και τις σκοτεινές πλευρές των σχέσεων, μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία των χρηστών. Η αίσθηση της ανεπάρκειας και η σύγκριση με τις “τέλειες” σχέσεις που παρουσιάζονται, μπορεί να οδηγήσει σε κατάθλιψη, άγχος και χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Η αντίδραση σε αυτή την παραμυθένια πραγματικότητα των social media, μπορεί να ξεκινήσει με μια αλλαγή στον τρόπο που βλέπουμε τις σχέσεις. Η αναγνώριση και η κατανόηση ότι κανείς δεν βρίσκεται σε τέλειες σχέσεις, μπορεί να αποτελέσει το πρώτο βήμα για την αποδοχή της πραγματικότητας.
Τέλος, η ανάληψη δράσης για την ευαισθητοποίηση σχετικά με τη παραμυθένια πραγματικότητα των σχέσεων στα social media είναι σημαντική. Εκπαιδευτικά προγράμματα και ενημέρωση μπορούν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη της διαπροσωπικής ευαισθησίας και της αναγνώρισης της πραγματικής φύσης των σχέσεων. Επιπρόσθετα, ημερίδες και τακτική ενημέρωση γύρω από την προστασία και την ασφαλή πλοήγηση στα κοινωνικά δίκτυα μπορεί να περιορίσει τις αρνητικές επιδράσεις, καθώς το άτομο θα είναι σε θέση να αναγνωρίσει τι από αυτά που του παρουσιάζονται είναι ψεύτικα και χρειάζεται να κρατά την απαραίτητη στάση απέναντι σε ό,τι συναντά “online”.
Σε μια συνολική εικόνα, τα social media προσφέρουν ένα τοπίο ιδεατών σχέσεων, αλλά πίσω από αυτό κρύβονται συχνά οι πιο πραγματικές και σύνθετες πτυχές των ανθρώπινων σχέσεων. Η αντίληψη και αναγνώριση αυτής της διαφορετικότητας μπορεί να οδηγήσει σε μια πιο υγιή και αληθινή κατανόηση της πραγματικότητας.
Γράφει η Κωνσταντίνα Πιπέρη, απόφοιτη Φιλοσοφικής Σχολής (ΠΗΓΗ: gineanthropos.gr)
Πηγές :
Burke, M., Marlow, C., & Lento, T. (2010). Social network activity and social well-being. In Proceedings of the SIGCHI Conference on Human Factors in Computing Systems (pp. 1909-1912).
Kuss, D. J., & Griffiths, M. D. (2017). Social networking sites and addiction: Ten lessons learned. International Journal of Environmental Research and Public Health, 14(3), 311.
Ranzini, G., & Lutz, C. (2017). Love at first swipe? Explaining Tinder self-presentation and motives. Mobile Media & Communication, 5(1), 80-101.
